กระทู้รวม "บทเรียนสอนลูก" ของคุณพ่อ ซง อิล กุก (Song Triplets)

Appa & Song Triplets

การสอนลูกๆชองอัปปาซง ถ้าถามว่า มันดีงาม มันเยอะ จนถึงขนาดที่ต้องเอามารวมเป็นกระทู้เขียนแนะนำเลยเหรอ
คำตอบของ จขกท. คือ มันไม่ได้ดีมากที่สุดหรอกค่ะ เราคิดว่า การสอนลูก การสอนเด็ก แต่ละคนและแต่ละครอบครัวนั้น
มันขึ้นอยู่กับปัจจัยแวดล้อมหลายๆอย่าง แตกต่างกันไป 
แต่ที่ตั้งกระทู้รวมรวมบทเรียนการสอนลูกของอัปปาซองอิลกุกของแฝดสามขึ้นมา
เพราะ จขกท. มีความประทับใจ ในเทคนิค การสอนลูก และการดูแลลูกของ อัปปาซงเป็นการส่วนตัว 
(และเราเชื่อเหลือเกินค่ะว่า ถ้าใครได้ติดตามดู ทุกคนก็ต้องรักและแอบชื่นชมในวิธีการเลี้ยงลูกของครอบครัวนี้)

เราลองมาตั้งเป็นข้อๆไปนะคะ 
ถ้าใครนึกการสอนอะไรที่ประทับใจได้อีก ก็ช่วยกันเสริมได้จ้ะ
ความหวังลึกๆ เราหวังว่า กระทู้รวมคำสอนนี้จะสามารถให้ประโยชน์ กับคุณพ่อคุณแม่ในหลายๆครอบครัวได้บ้าง
และถึงแม้ว่าจะยังไม่มีลูก แต่พวกเราๆที่อาจจะอยู่ในสถานะเป็นพี่สาว เป็นคุณป้า คุณน้า หรือคุณอา ที่มีเด็กๆอยู่ในปกครอง
เราก็อาจสามารถนำไปประยุกต์ใช้ให้เข้ากับเด็กๆของเราได้นะคะ 
สุดท้าย กระทู้นี้ จขกท.เพียงแค่เขียนตามความคิดและความรู้สึกชื่นชมส่วนตัวค่ะ ดังนั้นเนื้อหาจึงอาจไม่สมบูรณ์ มากนัก
และขออกตัวก่อน ว่ามันอาจไม่ใช่วิธีการสอนที่ดีที่สุด และเหมาะสำหรับเด็กทุกคนนะคะ เพียงแต่เราชื่นชมวิธีการเลี้ยงลูกในแนวทางนี้เท่านั้นเอง

อย่างไรชี้แนะ พูดคุย และเพิ่มเติมกันได้นะจ้ะ

มาเริ่มกันที่ วิธีการสอนแรกที่ จขกท. ชื่นชม คือ


1. ไม่เป็นไรนะ (โปะ โปะ )







ในคลิป มีอุบัติเหตุเล็กๆเกิดขึ้น กับแทฮัน (คนโต) และมันเซ (คนเล็ก)
ลองสังเกตนะคะ หลายๆตอนมากที่เด็กๆมีอุบัติเหตุเกิดขึ้น หรือมีเรื่องต้องทะเลาะกัน ไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ 
อัปปาจะไม่โทษ ว่าเป็นความผิดของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่จะวางตัวเป็นคนกลาง 

บทเรียนที่ 2 รู้จักการแบ่งปัน

มันเซขอคำโตๆเลยนะฮะ พี่แทฮัน
-มันเซ-

ทุกครั้งที่มี ขนม หรืออาหาร 
อัปปาซง จะสอนให้เด็กๆรู้จักการแบ่งปันอาหารให้แก่กัน ค่ะ
โดยเริ่มต้นจากในหมู่ พี่-น้อง สามคนก่อน 
(จขกท.คิดว่า เมื่อเด็กๆโตขึ้น คนในแบบนี้ล่ะค่ะ ที่เราคาดหวังว่า เค้าจะเติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ที่รู้จักการ แบ่งปันให้แก่สังคม 
เพราะเด็กๆเรียนรู้และซึมซับวัฒนธรรม ของการให้ และการรับ มาตั้งแต่ยังเด็ก)


นอกจากฝึก การเป็น "ผู้ให้" ที่จริงใจ แล้ว
อัปปาซงยังสอน การเป็น "ผู้รับ" ที่ดีด้วย 
เด็กๆยังต้องมีการกล่าวคำว่า "ขอบคุณ" ในทุกครั้งที่รับของจากอีกคนมาอีกด้วยนะคะ 

ไม่ว่าจะเป็นการรับของ ด้วยกันเองในหมู่พี่-น้อง 
การรับของจากคุณพ่อ 
หรือการรับของ จากผู้ใหญ่ ที่ไม่ใช่คนในครอบครัว


น่าประทับใจนะคะ ^^

อัปปาจะสอนเด็กๆ ให้รู้จักการให้อภัย โดยให้เด็กๆสองคน หันหน้าเข้าหากันค่ะ

พร้อมกับฝึกให้เด็กๆพูดคำว่า "ไม่เป็นไรนะ" 
หลังจากนั้นให้เด็กๆ กอดกัน น่ารักดีนะคะ 


จากที่ไม่คุ้นชินและอาจมีเขินๆอายๆอยู่บ้างในครั้งแรกๆ  แต่เด็กๆเมื่อต้องปฎิบัติแบบนี้ซ้ำๆทุกครั้งที่ทะเลาะกัน 
ก็เริ่มที่จะเกิดความคุ้นชินค่ะ 

มันคือการสอนเรื่องของการให้อภัย สินะ
โปะ โปะ 

บทที่ 3 สอนเรื่อง การอดทน & การปฎิบัติตามกฎระเบียบ  

Strawberry’s temptation

ถ้าหนูรู้จักการอดทนรอ  
ถ้าหนูรู้จักการปฏิบัติตามกฎระเบียบ หนูก็จะได้รับสิ่งของที่หนูควรจะได้ 
-อัปปาซง-

อันนี้ดูคลิปกันเอาเอง จะเข้าใจมากที่สุดค่ะ
อัปปาซง กำหนดกติกาให้เด็กๆรู้จักการแบ่งปัน และการอดทน รวมถึงการฝึกปฎิบัติตามกฎ 
(โดยเริ่มจากกฎง่ายๆในบ้านก่อน)
ผ่าน สื่อการสอน คือ ลูก Strawberry ค่ะ ^^



จะว่าฮาก็ฮา เพราะเด็กๆบ้านนี้ เรื่องกินนี่ไม่มีใครยอมใครจริงๆ (โดยเฉพาะมันเซ เจ้าเล่ห์มากกกกก 55)



ถึงจะเป็นหลักการสอนที่ดูจะยากเอาการ เพราะจะว่าไปเด็กๆก็เพิ่งจะอายุ สามขวบ เอง
ยังเล่นบ้าง ซนบ้าง และร้องไห้งอแงบ้าง 



แต่สุดท้าย การสอนหลักของการอดทนรอและปฎิบัติตามกฎของอัปปาซงก็ไม่ล้มเหลวเสียทีเดียวค่ะ
เด็กๆได้รู้จักการอดทนรอ และการปฎิบัติตามกฎ โดยเริ่มต้นจากที่บ้านได้
ถ้าที่บ้านสามารถทำได้ดี แน่นอนว่าเมื่อโตขึ้นมา พวกเค้าจะรู้จักและเข้าใจในเรื่องของการปฎิบัติตามกฎของสังคมได้ง่ายขึ้นค่ะ

(ถึงแม้จะเสียลูกสตรอเบอรี่ไปหลายหลายลูกก็ตาม)(ฮาา)

บทที่ 4 สอนเรื่อง ความมีสติ
เก้าอี้แห่งความคิด

แทฮัน ทำเสียงดัง และมินกุ้ก โยนของเล่นลงพื้น 
อัปปาซง อธิบายบอกกับลูกว่า ทำแบบนี้ไม่สมควร และพ่อจะต้องขอลงโทษลูกนะ


โดยการให้เด็กทั้งสอง นั่งหันหน้าเข้าหากำแพง 
เป็นเวลานาน 5 นาที ค่ะ
ซึ่งระหว่างนี้ เด็กๆ จะมีความคิดที่จดจ่อ และได้มีสติระลึกถึง ความผิดของตนเอง 
สุดท้าย อัปปา ต้องไม่ลืมที่จะอธิบายให้เด็กๆฟังถึงเหตุผลของการลงโทษ ด้วยนะคะ 
และให้เด็กๆ กอดกัน ให้อภัยกัน ส่วนตัวอัปปาเองก็กอดลูกและจุ้บลูก เป้นการแสดงออกความรักหลังลงโทษเสร็จค่ะ (เราว่าอันนี้สำคัญนะ)


** แต่ต้องต้องบอกไว้ก่อนนะคะ ว่าวิธีการนี้ อาจจะไม่เหมาะสำหรับในเด็กบางคน และในบางครอบครัวค่ะ 
เพราะอะไร... ก็เพราะการสอนเด็กในลักษณะวิธีนี้ มันมีความเประบางอยู่ค่อนข้างมากเลยค่ะ 
ต้องใช้ กลวิธีที่นุ่มนวลจริงๆ ทั้งน้ำเสียง และการแสดงออกของผู้ปกครอง


ถ้าทำได้แบบ อัปปาซง และเด็กๆพร้อมรับ หมายถึงว่ามีพื้นฐานของสภาพจิตใจที่ดีมาก่อน
เราคิดว่า วิธีนี้ก็ได้ผลที่ดี วิธีหนึ่งค่ะ เด็กๆได้สำนึกผิด และเกิดการเรียนรู้ 


แต่ในเด็กบางคน น้องอาจจะมีลักษณะนิสัย ที่ก้าวร้าวอยู่เป็นทุนเดิม หรือมีลักษณะนิสัยที่เก็บกด อยู่เป็นทุนเดิม
วิธีการลงโทษแบบนี้ ก็คงไม่เหมาะเสียทีเดียวค่ะ เพราะเด็กๆจะมีความทรงจำที่แย่ต่อผู้ปกครองไปเลย คือจะกลายเป็นความทรงจำที่เลวร้ายไปเลย


ดังนั้น เด็กๆของเรา เราที่เป็นผู้ปกครองจะเป็นคนที่รู้ดีที่สุดค่ะ ว่าควรจะใช้วิธีการใด

แต่อย่างน้อง แทฮัน มินกุ้ก และมันเซ คือพื้นฐาน น้องเป็นคนที่จิตใจดีอยู่แล้ว และมีเรียนรู้การให้อภัยอยู่เสมอๆเป็นทุนเดิม
การลงโทษ การสอนโดยวิธีการนี้  เลยถือวิธีการที่ดี วิธีการหนึ่งที่เราขอชื่นชมค่ะ

สอนให้รู้จักความรับผิดชอบค่ะ

ตอนที่มินกุกทำน้ำข้าวหกที่จิมจิลบัง(ซาวน่าเกาหลี)แล้วร้องไห้ค่ะ 
อัปป้าไม่ดุที่ทำหก แต่ชมว่าทำดีแล้ว เพราะมินกุกได้รับผิดชอบการไปซื้อน้ำให้น้อง  แล้วก็ทำสำเร็จแล้ว
แต่ก็ต้องรับผิดชอบ  แบ่งน้ำข้าวของตัวเองให้น้องไปครึ่งแก้ว เพราะทำหกไป

เราว่าเหมือนฝึกความรับผิดชอบค่ะ  จริงๆอัปป้าจะซื้อให้ใหม่  กี่แก้วก็ได้ 
แต่เด็กก็จะไม่เกิดการเรียนรู้ว่าต้องรับผิดชอบ  ทำหกยังไง อัปป้าก็ต้องซื้อให้ใหม่อยู่ดี

บทที่ 5 สอนเรื่องการให้เกียรติและการเคารพ ผู้ที่มีอายุมากกว่าตนเอง

เริ่มจากที่ในบ้านเลยค่ะ ที่อัปปาพยายามจะให้เด็กๆเห็นความสำคัญของการเรียงลำดับ ความเป็น ผู้พี่ และ ผู้น้อง
เพราะอะไรนะ ก็เด็กๆแฝด เกิดห่างกันไม่กี่นาทีเอง จริงๆไม่เห็นต้องมีการเรียงลำดับพี่น้องกันก็ได้
(แถมความเชื่อในเรื่องของลำดับ พี่-น้อง ในแต่ละที่ก็แตกต่างกันอีกนะคะ อย่างบ้านเรา ผู้ใหญ่บางท่านก็บอกว่า 
เด็กคนที่คลอดออกมาก่อน คือคนสุดท้อง ซึ่งนี้ก็ว่ากันไปตามความเชื่อในแต่ละท้องถิ่น ) 
แต่สำหรับในทางการแพทย์สมัยใหม่ ก็จะบอกว่า เด็กที่คลอดก่อน ก็คือ คนพี่ค่ะ 



แทฮัน >> มินกุ้ก >> มันเซ 
เด็กทั้งสามคนเลยถูกปลูกฝังให้เรียงลำดับ พี่- น้อง กัน
และเห็นถึงความสำคัญของ การมียศ นำหน้า ว่าพี่ และน้อง


ถามว่า การที่ อัปปา ให้เด็กๆเรียงลำดับ พี่ชาย - น้องชาย เพื่ออะไร? มันจำเป็นมากน้อยแค่ไหน 
จขกท.คิดว่า ผลลัพท์ของสิ่งนี้ มันคือการที่เด็กๆจะได้รู้จัก การให้เกียรติและรู้จักการเคารพผู้ที่สูงศักดิ์กว่าและมีอายุมากกว่า ค่ะ
ซึ่งเราคิดว่า ลักษณะนิสัยแบบนี้ล่ะ เป็นสิ่งที่คนในสังคมควรมีนะ   
และมันเริ่มได้ง่ายๆ จากที่บ้านค่ะ

............................

พี่ชายคนโต
ต้องเป็นคนที่เสียสละ และรักน้องให้มาก และสามารถเป็นพี่ชายที่น้องๆ จะพึ่งพาได้เสมอ
เชื่อว่าแทฮันจะเติบโตมาเป็นพี่ชายที่ดีในแบบนั้นแน่นอนค่ะค่ะ

แทฮัน (แฝดคนโต )

บทที่ 6 สอนให้รู้จักความยากลำบาก

สอนให้รู้จัก ความยากลำบาก สำคัญยังไงกันนะ
สำหรับ จขกท. มองว่า ความยากลำบาก มันสอน ให้คนเป็นคน ค่ะ
มีความรู้สึกว่า คนเราถ้าได้ผ่านอะไรที่ยากลำบากมาก่อน เราจะรู้ซึ้งถึง "คุณค่า" ของสิ่งที่ได้รับมาโดยอัตโนมัติ


การสอนเรื่องความยากลำบากของอัปปา มีอยู่ในหลายๆตอนมากๆค่ะ ออกแคมป์ปิ้งก็ใช่ ไปลุยดคลนหาปลาก็ใช่ ไปจับแมลงในท้องนา ก็ใช่ 
แต่อย่าง อีพีล่าสุดก็ตอนนี้เลยค่ะ ตอนที่ 91 
อัปปา พาเด็กๆ (รวทั้งครอบครัวของซารังและยูโตะ) ไปเรียนฝึกมารยาทที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง 
(อัปปาเคยบอกว่า มันดีนะ ที่เด็กๆจะได้เรียนรู้ถึงมารยาทต่างๆที่ดี )



มันมีพาร์ท ที่เราแอบชื่นชมกับคำตอบของอัปปาค่ะ 
เป็นตอนที่พาแทฮัน มินกุ้ก และมันเซ ไปเก็บแตงโม 

มินกุ๊ก : อัปปาา  แตงโมหนักมากฮะ ช่วยถือให้มินกุ้กกี้หน่อย

อัปปา : เพราะมันหนักไงครับ ชาวสวนเค้าถึงได้เหนื่อย (เพราะฉะนั้น ลูกต้องชื่นชมและให้เกียรติแก่ชาวสวนนะ)

ลูกต้องเรียนรู้ก่อน ว่าผลไม้ ว่าผักที่เรากิน ก่อนจะมาถึงเรา คนปลูกเค้าต้องลำบากแค่ไหน 
ถ้าเด็กๆ ได้เรียนรู้ในแบบนี้แล้ว เค้าก็จะเห็นคุณค่าของอาชีพเล็กๆน้อยๆ และไม่ดูถูกอาชีพเหล่านี้
รวมทั้งเห็นคุณค่าของแตงโมที่ได้ไปเก็บมาเองด้วยค่ะ


แล้วก็อีกหลาย อีพี หลายตอนมากๆค่ะ ที่อัปปาเลี้ยงเด็กๆ แบบให้ติดดินมาก (ติดดินจริงๆค่ะ นอนกลางดิน กินกลางทราย ใช้คำนี้ได้เลย)
ถึงแม้บางทีเราจะรู้ว่ามันเป็นภารกิจในรายการก็ตาม แต่กับครอบครัวแฝดสามนี่คืออัปปาจะคอยสอนลูกไปด้วย 
ให้รู้จักความยากลำบาก จะว่าไปแล้ว มิชชั่นโหดๆแบบนี้ ก็ถือเป็นความทรงจำที่ดีๆของอัปปากับลูกๆได้เหมือนกันนะคะ 

ยิ่งเลอะ ยิ่งเยอะ ประสบการณ์ สินะคะ (55)